Inhoud
- Fysiologie
- 4 fasen van het mannelijk orgasme
- Mannelijke meerdere orgasmes
- Mannelijke orgasmestoornissen
In de jaren vijftig beschreef Alfred Kinsey, de eerste wetenschapper die de menselijke seksualiteit in detail bestudeerde, het orgasme als "een explosieve ontlading van neuromusculaire spanning". In de jaren sinds die eerste onderzoeken zijn we dichter bij het begrip gekomen van zowel de fysiologische en emotionele componenten van het mannelijk orgasme als de omstandigheden die het belemmeren of bevorderen.
Fysiologie
Het mannelijke orgasme is een complex systeem met meerdere hormonen, organen en zenuwbanen.
Het hormoon testosteron, geproduceerd in de testikels, speelt een centrale rol door het seksuele verlangen (libido) te versterken dat leidt tot opwinding, erectie en uiteindelijk een orgasme. Een laag testosteron daarentegen vermindert niet alleen de energie en het humeur van een man, het zorgt er ook voor dat hij minder reageert op seksuele prikkels, zowel fysiek als mentaal.
Met dat gezegd zijnde, heeft een man vaak alleen fysieke stimulatie nodig om opwinding te bereiken, terwijl vrouwen doorgaans fysieke en mentale stimulatie nodig hebben om hetzelfde te bereiken. Mannen verschillen van vrouwen doordat hun orgasmes - het hoogtepunt van de seksuele reactie - sneller optreden en korter zijn dan die van vrouwen.
Over het algemeen duurt het mannelijke orgasme vijf tot tien seconden. Vrouwen duren gemiddeld 10 tot 15 seconden, hoewel sommigen orgasmes hebben gemeld die wel een minuut duren (een virtuele onmogelijkheid voor mannen).
Het mannelijke ejaculaat, sperma, bestaat uit zaadcellen en zaadvloeistof, waarvan de laatste fosforylcholine bevat (een enzym dat helpt bij de vruchtbaarheid) en fructose (dat brandstof levert voor sperma). Het gemiddelde volume sperma dat door een gezonde man wordt verdreven, is ongeveer een theelepel.
4 fasen van het mannelijk orgasme
De route naar ejaculatie bij mannen wordt in feite afgebakend door vier verschillende fasen, waarvan het orgasme de derde is. Hoewel de duur en intensiteit van deze fasen kunnen variëren, verloopt de ervaring op een strikt specifieke manier.
Het model werd voor het eerst geschetst door William Masters en Virginia Johnson in hun boek uit 1966, Menselijke seksuele respons.
Opwinding
Opwinding is het stadium waarin fysieke, sensorische en emotionele signalen de hersenen ertoe aanzetten om een neurotransmitter af te geven die bekend staat als acetylcholine. Dit veroorzaakt op zijn beurt de afgifte van stikstofmonoxide in de slagaders van de penis, waardoor ze uitzetten en zich snel met bloed vullen.
De resulterende erectie gaat over het algemeen gepaard met veranderingen in de ademhaling, verhoogde algehele spierspanning en het terugtrekken van de scrotumzak.
Plateau
Plateau is de fase die onmiddellijk voorafgaat aan een orgasme waarin de willekeurige stoten van het lichaam, met name het bekken, plotseling onvrijwillig worden, zowel in intensiteit als in snelheid toenemen. In dit stadium neemt de hartslag toe tot tussen de 150 en 175 slagen per minuut. minuut, vergezeld van een duidelijke stijging van de bloeddruk en de lichaamstemperatuur.
Sporen van zaadvloeistof ("voorvocht") kunnen uit de urethra lekken. Het vrijkomen van pre-ejaculatievloeistof is meer dan incidenteel; het verandert de pH van de urethra zodat het sperma een betere overlevingskans heeft. Alles bij elkaar duurt de plateaufase tussen de 30 seconden en twee minuten.
Orgasme
De orgasmefase is verdeeld in twee delen. De eerste, bekend als emissie, is het stadium waarin ejaculatie onvermijdelijk is. Dit wordt onmiddellijk gevolgd door de tweede fase, ejaculatie, waarin sterke samentrekkingen van de penis-, anus- en perineale spieren helpen het sperma uit het lichaam te stuwen.
Tijdens een orgasme wordt het beloningscentrum van de hersenen (met name het cerebellum, de amygdala, de nucleus accumbens en het ventrale tegmentale gebied) overspoeld met neurochemicaliën, wat de intense emotionele reactie opwekt die gepaard gaat met een orgasme.
Tegelijkertijd wordt de laterale orbitofrontale cortex achter het linkeroog volledig uitgeschakeld. Dit is het deel van de hersenen dat een centrale rol speelt bij oordeel en zelfbeheersing. Het effect verklaart waarom mensen een orgasme vaak omschrijven als een toestand waarin 'niets anders ertoe doet'.
Resolutie en breking
Resolutie is de fase na een orgasme waarin de penis zijn erectie begint te verliezen. Dit gaat vaak gepaard met gevoelens van extreme ontspanning of zelfs sufheid.
Refractie, ook bekend als de refractaire periode, is de fase die volgt op de climax wanneer een man niet in staat is om nog een erectie te krijgen, zelfs niet met stimulatie. Bij jongere mannen kan de refractaire periode slechts 15 minuten duren. Bij oudere mannen kan het wel een hele dag duren.
Mannelijke meerdere orgasmes
"Multiorgasmisch" is een term die wordt gebruikt om het vermogen te beschrijven om meer dan één orgasme te hebben binnen een tijdsbestek van minuten of seconden. Het orgasme mag geen echt ejaculaat inhouden, maar moet de fysiologische en emotionele componenten van ejaculatie omvatten.
Volgens onderzoek van het Department of Urologic Sciences van de University of British Columbia in Canada, wordt slechts ongeveer 10 procent van de mannen van in de twintig en minder dan 7 procent van de mannen onder de 30 als multiorgasmisch beschouwd.
De multiorgasmische toestand kan op twee manieren worden geclassificeerd:
- Gecondenseerd: Twee tot vier individuele en gedefinieerde orgasmen treden binnen enkele seconden tot twee minuten op.
- Sporadisch: Refractie wordt vertraagd en meerdere orgasmes kunnen binnen enkele minuten worden bereikt.
Naast de leeftijd zijn er verschillende factoren die vaak worden opgemerkt bij multiorgasmische mannen. Deze omvatten het gebruik van psychoactieve drugs, het hebben van meerdere partners, het hebben van nieuwe sekspartners en het gebruik van seksspeeltjes om de tactiele stimulatie te versterken.
Dit suggereert dat het vermogen om meerdere orgasmen te bereiken het resultaat is van een verhoogde staat van opwinding in plaats van een unieke hormonale of fysiologische reactie.
Mannelijke orgasmestoornissen
Orgasmestoornissen verschillen van ejaculatiestoornissen doordat de laatste verwijst naar de feitelijke afgifte van sperma. Veel voorkomende ejaculatiestoornissen zijn onder meer voortijdige ejaculatie, retrograde ejaculatie (waarbij sperma wordt teruggeleid naar de blaas) en anejaculatie (onvermogen om te ejaculeren).
Retrograde ejaculatie moet niet worden verward met een droog orgasme, een aandoening waarbij tijdens de climax heel weinig sperma wordt verdreven. Ook bekend als orgastische anejaculatie, treedt een droog orgasme vaak op na een blaas- of prostaatoperatie, of als gevolg van een laag testosteron, blokkering van het spermakanaal, hoge bloeddruk of een vergrote prostaat.
Anorgasmie daarentegen is een aandoening waarbij een man of vrouw geen orgasme kan bereiken. Anorgasmie kan worden veroorzaakt door psychische problemen, zoals stress, trauma en faalangst, of door lichamelijke problemen, zoals diabetes, hypertensie en hypogonadisme (laag testosteron).
Anorgasmie kan ook worden veroorzaakt door een prostaatoperatie (prostatectomie) of door bepaalde medicijnen zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) die worden gebruikt om depressie te behandelen.
De behandeling van anorgasmie is afhankelijk van de onderliggende oorzaak en kan bestaan uit psychotherapie, een verandering van medicatie, testosteronvervangingstherapie of het gebruik van Dostinex (cabergoline), een dopaminepromotor die de hormonale respons bij mannen met anorgasmie kan veranderen.
Helaas kunnen erectiestoornissen zoals Viagra (sildenafil) en Cialis (tadalafil) geen orgasmeproblemen behandelen, omdat hun enige functie is om de bloedtoevoer naar de penis te verhogen. Ze versterken het libido niet en werken meestal niet als er geen seksuele stimulatie is.
Sommige mannen kunnen zowel een erectie als een orgasme versterken met digitale prostaatmassage. Dit is een techniek waarbij voor en / of tijdens seks een vinger in het rectum wordt ingebracht om de prostaatklier handmatig te stimuleren. Gelegen op de voorwand van het rectum, wordt de klier ter grootte van een walnoot door sommigen beschouwd als de mannelijke G-spot.