Inhoud
- Prostaatkanker: wanneer te behandelen versus wanneer te kijken
- Behandeling van prostaatkanker: hoe actief toezicht eruit ziet
- Behandeling van prostaatkanker: wanneer kijken kan voldoende zijn
Beoordeeld door:
Dr. Mohamad Ezzeddine Allaf
Prostaatkanker: wanneer te behandelen versus wanneer te kijken
Omdat bepaalde prostaatkankers erg langzaam groeien, kan uw arts vaststellen dat dit waarschijnlijk geen significante bedreiging voor u vormt. Dit is met name het geval als een prostaatkanker gelokaliseerd is, wat betekent dat het zich niet buiten de prostaat heeft verspreid.
Als dat het geval is, kunnen u en uw arts bespreken dat u regelmatig wordt getest in plaats van meteen een behandeling te ondergaan. Artsen noemen deze benadering active surveillance. Door niet overhaast in behandeling te gaan voor een kanker die u misschien geen schade berokkent, helpt deze aanpak veel mannen om behandelingsgerelateerde bijwerkingen te vermijden.
Actief toezicht of actieve controle betekent dat uw arts u nauwlettend in de gaten zal houden om te zien hoe de kanker zich ontwikkelt, of helemaal niet. Dit is voornamelijk voor kankers die artsen classificeren als:
- Langzaam groeiend
- Zeer laag risico om symptomen te veroorzaken
Behandeling van prostaatkanker: hoe actief toezicht eruit ziet
Om een prostaatkanker met een laag risico te volgen, zou iemand onder actief toezicht het volgende kunnen ondergaan:
- Rectaal examen : Elke zes maanden
- PSA-test : Tweemaal per jaar. Deze bloedtest, die vaak wordt gebruikt om op prostaatkanker te screenen, meet hoeveel prostaatspecifiek antigeen (PSA) in uw bloed zit.
- Biopsie : Eenmaal per jaar (totdat en tenzij uw arts bepaalt dat een minder frequente biopsie gerechtvaardigd is)
- MRI scan : In sommige gevallen nodig om meer details van een kanker te laten zien als uw arts vragen of opmerkingen heeft over uw testresultaten
Behandeling van prostaatkanker: wanneer kijken kan voldoende zijn
Uw arts zal veel factoren in overweging nemen alvorens te beslissen of deze aanpak geschikt voor u is. Dit bevat:
- Gleason-score : Dit scoresysteem beoordeelt hoe agressief prostaatkanker is. Het geeft artsen ook hints over hoe waarschijnlijk het is dat kanker zich verspreidt. Gleason-scores van minder dan 7 worden als een lager risico beschouwd en kunnen geschikt zijn voor actief toezicht.
- Biopsie resultaten : Een prostaatbiopsie (het verwijderen van weefselmonsters uit de prostaat) is de enige definitieve manier om prostaatkanker te diagnosticeren. Na een prostaatbiopsie zal uw arts tellen hoeveel van de monsters kanker bevatten. Voor biopsieën die drie of minder monsters (of kernen) met kanker laten zien, kan uw arts u aanraden om u te bekijken voordat u met de behandeling begint.
- PSA-resultaten : Een PSA-test is de standaardmanier waarop artsen het risico op prostaatkanker beoordelen. Artsen gebruiken PSA-testresultaten samen met informatie over uw prostaatgrootte om uw PSA-dichtheid te meten. Als de PSA-dichtheid minder is dan 0,15, heeft u mogelijk niet meteen behandeling nodig.
- Fysieke eigenschappen : Een andere manier waarop uw arts prostaatkanker zal beoordelen, is door middel van een rectaal onderzoek. Als hij of zij geen kanker kan voelen (bijvoorbeeld via een harde knobbel), is dat een ander teken dat zou kunnen wijzen op actieve bewaking als mogelijke behandelmethode.