Inhoud
Seborrheic dermatitis is een veel voorkomende huidaandoening. De uitslag van seborrheic dermatitis bestaat uit schilferende, vettige plekken die zich vormen op vette delen van de huid, zoals de hoofdhuid, het gezicht en in de gehoorgangen. Het manifesteert zich ook als wiegmuts bij zuigelingen en, in zijn mildere vorm, als roos bij volwassenen. De diagnose van seborrheic dermatitis wordt bijna altijd klinisch gesteld, dat wil zeggen door een getraind oog van een arts en door een goede anamnese en huidonderzoek. Hoewel de precieze oorzaak achter deze huidziekte onbekend blijft, vermoeden experts dat een gistsoort genaamd Malassezia is betrokken.Zelfcontroles
Maak vóór uw afspraak aantekeningen over uw symptomen van huiduitslag (of die van uw kind). Uw arts zal u verschillende vragen stellen over uw huiduitslag, zoals de locatie van uw laesies ('vlekken of plekken'), waardoor uw huiduitslag beter of slechter wordt, of er gerelateerde symptomen zijn zoals jeuk of branderig gevoel, en of de uitslag is constant of komt en gaat.
Hoewel u misschien in de verleiding komt om zelf een diagnose te stellen, bootst deze aandoening verschillende andere na. Een huisarts of dermatoloog kan de beste diagnose stellen, andere oorzaken uitsluiten en de juiste behandeling aanbevelen.
Bij volwassenen is seborrheic dermatitis vaak een chronische huidaandoening die komt en gaat, vaak terugvallend met specifieke triggers zoals stress of in koude, droge klimaten.
Labs en tests
Tijdens uw huidonderzoek zal uw arts niet alleen de kenmerken van uw uitslag (bijv. Aanwezigheid van schilfering) onderzoeken, maar ook precies noteren waar uw uitslag zich bevindt.
Bij seborrheic dermatitis zal de uitslag zich alleen op bepaalde delen van het lichaam voordoen - diegene die een grote hoeveelheid talg- of olieproducerende klieren bevatten, zoals de hoofdhuid, het midden van het gezicht, oren, wenkbrauwen, bovenborst en rug, oksels en geslachtsdelen.
Als de diagnose van seborrheic dermatitis nog steeds onzeker is, kan een dermatoloog een huidbiopsie uitvoeren. Bij een biopsie wordt een klein deel van de aangetaste huid verwijderd en onder een microscoop onderzocht.
Andere tests kunnen worden uitgevoerd als alternatieve diagnoses worden overwogen. Er kan bijvoorbeeld een KOH-voorbereidingstest worden uitgevoerd om een schimmelinfectie uit te sluiten, die seborrheic dermatitis kan nabootsen. Evenzo worden soms bloed- of andere tests besteld als uw arts vermoedt dat uw seborroïsche dermatitis een teken is van een onderliggende gezondheidsaandoening.
Uiteindelijk zal een goede geschiedenis en onderzoek door de huisarts of dermatoloog van u of uw kind niet alleen helpen om de diagnose seborroïsche dermatitis vast te stellen, maar ook om alternatieve diagnoses uit te sluiten.
Differentiële diagnoses
Er zijn verschillende huidaandoeningen die kunnen lijken op die van seborrheic dermatitis. Daarom is het het beste om een arts te raadplegen voor een juiste evaluatie voordat u aan een zelfbehandeling begint.
Om een voorbeeld te geven van een huidziekte die gemakkelijk kan worden verward met seborroïsche dermatitis en toch een geheel uniek behandelplan vereist, is psoriasis. Zowel psoriasis als seborrheic dermatitis veroorzaken een schilferende huiduitslag, die op de hoofdhuid aanwezig kan zijn. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen die een arts tijdens een huidonderzoek kan oplossen.
De schubben van psoriasis zijn zilverachtig wit en bloeden vaak wanneer ze worden weggekrast. Aan de andere kant zijn de schubben van seborrheic dermatitis geelwit van kleur, zien ze er vettig en vochtig uit en zijn ze meestal vrij gemakkelijk te verwijderen. Bovendien, hoewel beide huiduitslag kunnen jeuken, voelen psoriasis-schalen zich meestal zachter aan.
Naast psoriasis zijn er andere veelvoorkomende huidaandoeningen die kunnen worden verward met seborroïsche dermatitis:
- Atopische dermatitis (eczeem)
- Contactdermatitis
- Rosacea
- Tinea-capitis (ringworm van de hoofdhuid)
- Systemische lupus erythematosus
Een woord van Verywell
De diagnose van seborrheic dermatitis is relatief eenvoudig en gebaseerd op het uiterlijk van de uitslag. Soms kan een biopsie worden gebruikt, meestal om andere huidaandoeningen uit te sluiten. Het goede nieuws is dat u, zodra de diagnose is gesteld, verder kunt gaan met een behandelplan dat het uiterlijk van de uitslag verbetert en de daarmee gepaard gaande jeuk verlicht.