Inhoud
- Wat veroorzaakt superieure kanaaldehiscentie?
- Symptomen van Superior Canal Dehiscence Syndrome
- Superior Canal Dehiscence Syndrome (SCDS): diagnose en behandeling
Superior canal dehiscence syndrome (SCDS) wordt veroorzaakt door een abnormale opening tussen het bovenste halfcirkelvormige kanaal in het bovenste deel van het binnenoor en de hersenen. De aandoening veroorzaakt problemen met gehoor en evenwicht.
Wat veroorzaakt superieure kanaaldehiscentie?
Diep in het binnenoor bevinden zich drie delicate, met vloeistof gevulde lussen, halfcirkelvormige kanalen genaamd, die hoofdrotaties detecteren.
In zeer zeldzame gevallen, tijdens de ontwikkeling van de foetus, kan het bovenste halfcirkelvormige kanaal niet normaal sluiten of dikker worden. Zowel het normale evenwicht als het gehoor zijn afhankelijk van het feit dat dit kanaal een gesloten doorgang vormt, met geluid dat binnenkomt via het ene uiteinde (het stijgbeugelbot bij het ovale venster) en uit het andere uiteinde (een opening in het binnenoor, het ronde venster genaamd).
Met een dun gebied of opening in het kanaal kan geluid door de hersenen 'lekken' en weerklinken. Bovendien kan de trilling van geluid de vloeistof in het kanaal verplaatsen.
Symptomen van Superior Canal Dehiscence Syndrome
SCDS kan problemen met het gehoor en het evenwicht veroorzaken, met tussenpozen of constant.
Geluidstrillingen ontsnappen aan het normaal gesloten systeem van het binnenoor en activeren de haarcellen die rotatie in het bovenste kanaal detecteren. Een hard geluid kan het gevoel geven dat de wereld op en neer tuimelt of op en neer beweegt. Hoesten of niezen kan hetzelfde fenomeen veroorzaken.
Een ander verontrustend symptoom van SCDS is autofonie ('zichzelf horen'). Hoewel sommige geluiden van de buitenkant van het lichaam normaal door het oor worden waargenomen, kan geluid van binnenuit het lichaam, zoals ademhaling, hartslag en bloedstroom - of zelfs een lichte beweging van de spieren rond het oog - het binnenoor rechtstreeks binnenkomen via het abnormale derde opening.
Wanneer mensen met SCDS spreken, kunnen ze hun stem gelijktijdig van binnen en van buiten het lichaam horen, wat overweldigend luid kan zijn. Veel patiënten met SCDS nemen hun toevlucht tot fluisteren.
Superior Canal Dehiscence Syndrome (SCDS): diagnose en behandeling
Een specialist kan SCDS detecteren met behulp van een computertomografie (CT) -scan, maar CT kan een verkeerde indruk geven van een dehiscentie wanneer het bot gewoon dun maar intact is. Gehoortesten zijn cruciaal voor de juiste diagnose, net als een onderzoek door een neurotoloog.Een andere diagnostische test, genaamd vestibulair evoked myogenic potential (VEMP), moet ook worden gebruikt - een geluidsgenerator test reacties in nekspieren of oogspieren.
Een operatie om de dehiscentie te corrigeren kan verlichting brengen voor degenen die door hun symptomen verzwakt zijn. De chirurg maakt een opening (craniotomie) in een deel van de schedel, de middelste fossa genaamd, om toegang te krijgen tot het binnenoor. Een nadering via de mastoïde kan in sommige gevallen ook een optie zijn. Bij een operatie kan beeldbegeleiding betrokken zijn.
De chirurg verstopt het kanaal om de meeste vloeistofbeweging te elimineren en kan het kanaal weer bovenkomen. Wanneer patiënten op de juiste manier voor deze operatie worden geselecteerd, doen ze het over het algemeen heel goed en vinden ze verlichting van hun gehoor- en evenwichtssymptomen.
Beoordeeld door John Carey, M.D., van de afdeling Otolaryngology-Head and Neck Surgery