Inhoud
- Wat zijn cefalosporines?
- Cefalosporines van de eerste generatie
- Cefalosporines van de tweede generatie
- Cefalosporines van de derde generatie
- Vierde generatie cefalosporine
- Vijfde generatie cefalosporine
Wat zijn cefalosporines?
Cefalosporines werden voor het eerst ontdekt in rioolwater voor de kust van Sardinië in 1945. In 1964 werd de eerste cefalosporine voorgeschreven.
Cefalosporines zijn structureel vergelijkbaar met andere antibiotica. Net als penicillines hebben cefalosporines een bètalactamring die aan een dihyrdothiazolring is bevestigd. Aan deze dihyrdothiazoolring hangen verschillende zijketens, waarvan de samenstelling zorgt voor verschillende cefalosporines met verschillende farmacologie en antimicrobiële activiteit.
Cefalosporines hebben drie verschillende werkingsmechanismen:
- Binding aan specifieke penicilline-bindende eiwitten.
- Remming van celwandsynthese.
- Activering van autolytische (zelfdestructieve) enzymen in de bacteriële celwand.
Cefalosporines zijn onderverdeeld in vijf generaties. Verschillende cefalosporines in dezelfde generatie zijn echter soms chemisch niet verwant en hebben verschillende activiteitsspectra (denk aan cefamycines).
Een generalisatie die veel beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg hebben geleerd, is dat met volgende generaties cefalosporines de grampositieve dekking afneemt terwijl de gramnegatieve dekking toeneemt.
Een tot 3% van alle mensen is allergisch voor cefalosporines. In werkelijkheid is dit aantal waarschijnlijk hoger omdat mensen met penicilline-allergieën vaak geen cefalosporines voorgeschreven krijgen.
Cefalosporines van de eerste generatie
Cefalosporines van de eerste generatie zijn verkrijgbaar in orale en intraveneuze vormen. Ze zijn actief tegen Viridans streptokokken, groep A hemolytische streptokokken, Staphylococcus aureus, E. coli, Klebsiella en Proteus bacteriën. Net als alle andere cefalosporines werken cefalosporines van de eerste generatie niet op enterokokken.
Voorbeelden van cefalosporines van de eerste generatie zijn onder meer:
- Cephalexin (Keflex)
- Cephradine
- Cefadroxil
- Cefazoline (intraveneus en intramusculair)
In het algemeen kunnen cefalosporines van de eerste generatie worden gebruikt om infecties van de huid en andere weke delen, luchtweginfecties en urineweginfecties te bestrijden. Intraveneuze cefalosporines van de eerste generatie kunnen worden gebruikt als profylaxe na schone chirurgische ingrepen.
De prevalentie van MRSA heeft de werkzaamheid van cefalosporines van de eerste generatie als middel voor profylaxe en behandeling verminderd.
Cefalosporines van de tweede generatie
Over het algemeen zijn cefalosporines van de tweede generatie actiever tegen gramnegatieve organismen, waardoor ze in veel klinische situaties bruikbaarder zijn.
Cefalosporines van de tweede generatie zijn bijvoorbeeld actief tegen de stammen van Proteus en Klebsiella. Tweede generatie cefalosporines bestrijden ook H. influenza - een oorzaak van longontsteking, sepsis en meningitis. Desalniettemin zijn cefalosporines van de eerste generatie over het algemeen nog steeds beter in het behandelen van grampositieve infecties.
Voorbeelden van cefalosporines van de tweede generatie zijn onder meer:
- Cefoxitin
- Cefotetan
- Cefuroxim (tablet en injectie)
- Cefprozil
Cefalosporines van de tweede generatie behandelen het volgende:
- Sinusitis
- Otitis media (oorontsteking)
- Gemengde anaërobe infecties, waaronder peritonitis en diverticulitis
- Profylaxe na colorectale chirurgie
Cefalosporines van de tweede generatie hebben geen activiteit tegen Pseudomonas aeruginosa.
Cefalosporines van de derde generatie
Een groot voordeel van antibiotica van de derde en vierde generatie is een aanzienlijk grotere dekking tegen gramnegatieve bacteriën. Bovendien is de derde generatie cefalosporine ceftazidim actief tegen Pseudomonas aeruginosa, een bacterie die huidinfecties kan veroorzaken bij mensen met een normaal immuunsysteem (zoals na blootstelling aan een ondergechloreerde hot tub of zwembad), evenals tegen longontsteking, bloedinfecties, enzovoort bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. P. aeruginosa komt het meest voor bij patiënten die een week of langer in het ziekenhuis zijn opgenomen). De infecties kunnen zeer gecompliceerd en levensbedreigend zijn.
Er zijn verschillende cefalosporines van de derde generatie. Het zou buiten het bestek van dit artikel vallen om ze allemaal te bespreken. Laten we ons in plaats daarvan concentreren op ceftriaxon (Rocephin), dat talloze toepassingen kent, waaronder:
- Infecties van de onderste luchtwegen
- Infecties van huid en weke delen
- Ongecompliceerde gonorroe
- Urineweginfecties
- Otitis media
- Eileiderontsteking
- Chirurgische profylaxe
- Bacteriën septikemie (bloedinfectie)
- Meningitis
- Botinfecties
- Gewrichtsinfecties
- Intra-abdominale infecties
Vierde generatie cefalosporine
Cefepime is de enige beschikbare (door de FDA goedgekeurde) cefalosporine van de vierde generatie. Net als het cefalosporine ceftazidim van de derde generatie, is cefepime actief tegen Pseudomonas aeruginosa. Bovendien is cefepime actiever tegen de bacteriën Enterobacter en Citrobacterr. Ten slotte heeft cefepime een grampositieve dekking vergelijkbaar met ceftriaxon.
Hier zijn enkele klinische toepassingen voor cefepime:
- Matige tot ernstige longontsteking
- Ernstige urineweginfectie
- Infecties van huid en weke delen
- Gecompliceerde intra-abdominale infecties
Vijfde generatie cefalosporine
In 2010 keurde de FDA Ceftaroline (Teflaro) goed, de enige cefalosporine van de vijfde of geavanceerde generatie. Net als cefepime is ceftaroline een krachtig antibioticum dat moet worden gereserveerd voor ernstige infecties. In het bijzonder is het actief tegen multiresistente infecties zoals MRSA (methicillineresistent S. aureus) en VRSA (vancomycine-resistent S. aureus). Dit medicijn is ook injecteerbaar en wordt voorgeschreven om buiten het ziekenhuis opgelopen longontsteking en ernstige infecties van de huid en weke delen te bestrijden. Gelukkig is ceftaroline veilig en kan het weinig weerstand opwekken.
Een woord van Verywell
Zoals u nu kunt begrijpen, zijn cefalosporines een opmerkelijk diverse klasse antibiotica met een brede dekking. Zoals bij de meeste antibiotica, is antibioticaresistentie echter een punt van zorg voor veel clinici, epidemiologen, volksgezondheidsfunctionarissen en patiënten.
Bacteriële resistentie is gedeeltelijk te wijten aan te veel voorschrijven door artsen; toch kunnen wij als patiënten ook helpen bij het bestrijden van resistentieontwikkeling. U moet bijvoorbeeld niet altijd verwachten of eisen dat uw voorschrijver u antibiotica geeft om een infectie te behandelen die heel goed viraal van aard kan zijn. (Antibiotica zijn niet effectief tegen virussen.) Bovendien is het bij het voorschrijven van antibiotica absoluut noodzakelijk dat u de hele kuur afmaakt, zelfs als u zich 'beter voelt'.
- Delen
- Omdraaien
- Tekst