Inhoud
- Hoe de test wordt uitgevoerd
- Hoe je je op de test voorbereidt
- Hoe de test zal voelen
- Waarom de test wordt uitgevoerd
- Normale resultaten
- Wat abnormale resultaten betekenen
- Risico's
- Alternatieve namen
- Afbeeldingen
- Referenties
- Herzieningsdatum 13-02-2017
Een serummagnesiumtest meet het gehalte aan magnesium in het bloed.
Hoe de test wordt uitgevoerd
Er is een bloedmonster nodig.
Hoe je je op de test voorbereidt
Er is geen speciale voorbereiding nodig.
Hoe de test zal voelen
Wanneer de naald wordt ingebracht om bloed af te nemen, voelen sommige mensen lichte pijn. Anderen voelen een prik of stekend. Daarna kan er een kloppende of lichte kneuzing zijn. Dit gaat snel weg.
Waarom de test wordt uitgevoerd
Deze test wordt gedaan wanneer uw zorgverlener vermoedt dat u een abnormaal niveau van magnesium in uw bloed heeft.
Ongeveer de helft van het magnesium van het lichaam wordt in bot aangetroffen. De andere helft bevindt zich in cellen van lichaamsweefsels en organen.
Magnesium is nodig voor veel chemische processen in het lichaam. Het helpt de normale spier- en zenuwfunctie te behouden en houdt de botten sterk. Magnesium is ook nodig om het hart normaal te laten functioneren en om de bloeddruk te helpen reguleren. Magnesium helpt het lichaam ook de bloedsuikerspiegel onder controle te houden en helpt het verdedigingssysteem (immuunsysteem) van het lichaam te ondersteunen.
Normale resultaten
Het normale bereik voor bloedmagnesiumniveau is 1,7 tot 2,2 mg / dL (0,85 tot 1,10 mmol / L).
Normale waardebereiken kunnen enigszins variëren tussen verschillende laboratoria. Sommige laboratoria gebruiken verschillende metingen of testen verschillende monsters. Praat met uw provider over de betekenis van uw specifieke testresultaten.
Wat abnormale resultaten betekenen
Een hoog magnesiumgehalte kan wijzen op:
- De bijnieren produceren niet genoeg hormonen (ziekte van Addison)
- Verlies van nierfunctie (chronisch nierfalen)
- Verlies van lichaamsvloeistoffen (uitdroging)
- Diabetische ketoacidose, een levensbedreigend probleem bij mensen met diabetes
- Minder urine produceren dan normaal (oligurie)
Een laag magnesiumgehalte kan wijzen op:
- Alcoholisme of ernstige alcoholterugtrekking (delirium tremens)
- Langdurige (chronische) diarree
- Behandeling om afvalstoffen uit het bloed te verwijderen (hemodialyse)
- Littekenvorming in de lever en verlies van leverfunctie (cirrose)
- Bijnier produceert te veel van het hormoon aldosteron (hyperaldosteronisme)
- Bijschildklieren produceren onvoldoende parathyroïde hormoon (hypoparathyreoïdie)
- Ontsteking van de pancreas (pancreatitis)
- Te veel insuline
- Hoge bloeddruk en eiwit in de urine bij een zwangere vrouw (pre-eclampsie)
- Ontsteking van de slijmvliezen van de dikke darm en het rectum (colitis ulcerosa)
Risico's
Er is heel weinig risico dat uw bloed wordt afgenomen. Aders en slagaders variëren in grootte van persoon tot persoon en van de ene kant van het lichaam naar de andere. Bloed nemen van sommige mensen kan moeilijker zijn dan van anderen.
Andere risico's kunnen zijn:
- Enorm bloeden
- Flauwvallen of zich licht in het hoofd voelen
- Hematoom (bloed accumuleert onder de huid)
- Infectie (een klein risico wanneer de huid wordt gebroken)
Alternatieve namen
Magnesium - bloed
Afbeeldingen
Bloed Test
Referenties
Chernecky CC, Berger BJ. Magnesium-serum. In: Chernecky CC, Berger BJ, eds. Laboratoriumtests en diagnostische procedures. 6e ed. St Louis, MO: Elsevier Saunders; 2013: 750-751.
Klemm KM, Klein MJ. Biochemische markers van botmetabolisme. In: McPherson RA, Pincus MR, eds. Henry's klinische diagnose en beheer volgens laboratoriummethoden. 22e ed. St Louis, MO: Elsevier; 2017: hoofdstuk 15.
Mason JB. Vitaminen, mineralen en andere micronutriënten. In: Goldman L, Schafer AI, eds. Goldman-Cecil Medicine. 25e ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2016: hoofdstuk 218.
Herzieningsdatum 13-02-2017
Bijgewerkt door: Laura J. Martin, MD, MPH, ABIM Board gecertificeerd in interne geneeskunde en hospice en palliatieve geneeskunde, Atlanta, GA. Ook beoordeeld door David Zieve, MD, MHA, medisch directeur, Brenda Conaway, Editorial Director en de A.D.A.M. Redactie.