Achillespees traan

Posted on
Schrijver: William Ramirez
Datum Van Creatie: 18 September 2021
Updatedatum: 13 November 2024
Anonim
Oefeningen bij achillespees klachten - Fysiotherapie MedSupport
Video: Oefeningen bij achillespees klachten - Fysiotherapie MedSupport

Inhoud

Een achillespeesscheur ontstaat wanneer de pees die de kuitspier aan de hiel bevestigt, volledig is gescheurd. Dit is een veel voorkomende verwonding die het vaakst wordt gezien bij mannelijke weekendstrijders van middelbare leeftijd.

Drie dingen over de Achilles

  • De achillespees is de grootste pees in het lichaam. Ondanks dat het de grootste pees in het lichaam is, is de achillespees nog steeds vatbaar voor letsel. Er worden grote krachten uitgeoefend op de achillespees, vooral bij plotselinge, explosieve bewegingen die worden waargenomen bij sporten waarbij rennen en springen betrokken zijn.
  • Mannen hebben ongeveer 7 keer meer kans om hun achillespees te scheuren. Mannen hebben veel meer kans op een achillespeesruptuur. Meestal wordt dit letsel gezien bij een 20- tot 40-jarige atleet en treedt het vaak op zonder enig contact of botsing.
  • Bepaalde antibiotica en cortisone-injecties kunnen ervoor zorgen dat u uw achillespees sneller scheurt. Van een specifiek type antibioticum, fluoroquinolonen genaamd (zoals Cipro of Levaquin), is aangetoond dat het de kans op achillespeesproblemen vergroot. Cortison-injecties worden ook geassocieerd met achillespees, een reden waarom veel artsen cortison niet aanbevelen voor achillespeesontsteking.

Symptomen van een gescheurde achillespees

Een scheur of scheuring van de achillespees is een traumatisch letsel dat plotselinge pijn achter de enkel veroorzaakt. Patiënten kunnen een 'plof' of een 'klik' horen en zullen bijna altijd zeggen dat ze het gevoel hebben dat ze tegen de hiel zijn getrapt (ook al heeft niemand ze getrapt). Patiënten hebben moeite met het naar beneden richten van hun tenen en kunnen zwelling en blauwe plekken rond de pees hebben.


Uw arts zal de enkel onderzoeken op continuïteit van de pees. Een defect in de achillespees is vaak voelbaar na een scheur. Bovendien zou het samenknijpen van de kuitspier ervoor moeten zorgen dat de voet naar beneden wijst, maar bij patiënten met een gescheurde achillespees zal de voet niet bewegen (dit zal positieve resultaten opleveren bij de Thompson-test). Röntgenfoto's kunnen worden gemaakt om te evalueren op andere aandoeningen, waaronder een enkelfractuur of enkelartritis.

Risico's die een gescheurde achillespees kunnen veroorzaken

Achillespeesrupturen worden het meest gezien bij mannen rond de leeftijd van 30 of 40. Ongeveer 15 tot 20% van de patiënten heeft symptomen van achillespeesontsteking voordat ze een achillespeesscheur oplopen, maar de overgrote meerderheid van de patiënten heeft geen voorgeschiedenis van eerdere achillespeesproblemen. Meer dan 75% van de scheuren in de achillespees wordt geassocieerd met het beoefenen van balsporten (gewoonlijk basketbal of tennis).

Andere risicofactoren die verband houden met een achillespeesruptuur zijn:

  • Cortison-injecties in de achillespees
  • Jicht
  • Gebruik van fluoroquinolonen

Fluoroquinolon-antibiotica worden in de geneeskunde zeer vaak gebruikt voor de behandeling van luchtweginfecties, urineweginfecties en andere bacteriële infecties. Deze antibiotica, zoals Cipro, Levaquin en anderen, worden in verband gebracht met een achillespeesruptuur. Precies waarom dit het geval is, is onduidelijk, maar patiënten die deze medicijnen gebruiken, moeten een alternatief medicijn overwegen als zich achillespeespijn ontwikkelt.


Behandeling van een achillespeesscheur

Behandeling van een achillespeesscheur kan bestaan ​​uit chirurgische of niet-chirurgische technieken. Het voordeel van een operatie is dat er vaak minder immobilisatie is. Atleten kunnen vaak sneller weer sporten en de kans op re-ruptuur van de achillespees is waarschijnlijk kleiner. Het voordeel van een niet-chirurgische behandeling is dat de mogelijke chirurgische risico's worden vermeden en dat de functionele resultaten op lange termijn vergelijkbaar zijn met die van patiënten die een chirurgische behandeling ondergaan.