Inhoud
De fascia van Gerota, ook wel bekend als nierfascia, is met collageen gevuld, vezelig bindweefsel dat de nieren en bijnieren inkapselt. De fascia van Gerota scheidt perinefrisch vet van paranefrisch vet - het vet aan de voor- en achterkant van de nier. Het identificeren van de fascia van Gerota is vooral belangrijk als het gaat om radiografisch onderzoek zoals echografieën en CT-scans voor het vinden van buikmassa's, waaronder nierstenen, abcessen (holtes met etter in de nier die vaak het gevolg kunnen zijn van een urineweginfectie) of tumoren.De fascia van Gerota is genoemd naar Dr. Dimitrie Gerota, een Roemeense arts, radioloog en uroloog die in de jaren 1900 de anatomie en fysiologie van de blaas en appendix bestudeerde. Hij is ook verantwoordelijk voor de creatie van de Gerota-methode, een techniek die wordt gebruikt om lymfevaten te injecteren.
Wat de nieren doen
Om te begrijpen hoe de fascia van Gerota werkt met de nieren en helpt bij de gezondheid van nieren, is het belangrijk om te begrijpen wat de nieren doen. De nieren zijn verantwoordelijk voor het verwijderen van afvalstoffen uit het lichaam en extra water uit het bloed (dat wordt uitgescheiden in de vorm van urine).
De nieren helpen het algemene vochtgehalte in het lichaam op peil te houden, reguleren mineralen en chemicaliën, en creëren samen met de bijnieren hormonen die verantwoordelijk zijn voor het produceren van rode bloedcellen, het reguleren van de bloeddruk en het bevorderen van de gezondheid van de botten.
De fascia van Gerota kapselt de nieren en bijnieren in om ze gescheiden te houden van de rest van de organen in je lichaam, zodat ze goed kunnen functioneren en je gezond kunnen houden.
De meeste mensen hebben twee nieren, maar elke nier functioneert op zichzelf, wat betekent dat iemand een gezond leven kan leiden met slechts één nier.
Inzicht in de functie van uw nierenBuikmassa's
Het lokaliseren van een buikmassa is een uitdaging voor een radioloog, aangezien dit, afhankelijk van waar de massa zich in de buik bevindt, samenvalt met welk type specialist de massa zal behandelen.
Onderzoekers hebben ontdekt dat de schaduwen van Gerota's fascia te zien zijn op radiografische tests vanwege het vet aan weerszijden van de nier. Wanneer een massa in de nier wordt gedetecteerd, duwt deze de schaduw van de fascia van Gerota omhoog, waardoor een driehoekige vorm ontstaat en gezondheidswerkers worden gewaarschuwd voor een bestaande massa, die vervolgens kan helpen bij het sturen van aanvullende tests en diagnoses.
Nierkanker
De meeste nierkankers beginnen als carcinomen, dit zijn kankercellen die worden aangetroffen in de bekleding van niertubuli. Dit wordt niercelcarcinoom (RCC) genoemd en vormt ongeveer 90% van de nierkanker.
De tweede meest voorkomende vorm wordt transitioneel celcarcinoom (TCC) genoemd, dat is wanneer kanker wordt gevonden in de cellen die het nierbekken bekleden. TCC maakt 5 tot 10% van de nierkanker uit.
Twee andere soorten nierkanker, hoewel zeldzaam, zijn niersarcoom (dat voorkomt bij ongeveer 1% van de nierkanker) en Wilms-tumor (komt vooral voor bij jonge kinderen).Naarmate kankercellen uitgroeien tot nieuwe kankercellen, kunnen deze cellen na verloop van tijd uitgroeien tot andere delen van het lichaam, inclusief weefsel zoals de fascia van Gerota. Wanneer dit gebeurt, classificeren artsen de kanker als een stadium 3 of T3, waarmee rekening wordt gehouden bij het bespreken van behandelingsopties zoals chirurgie, bestraling en chemotherapie.
Niercelcarcinoom
Hoewel kankercellen zich kunnen verspreiden naar de fascia van Gerota, kan het ook helpen bij het opsporen van RCC voordat kankercellen zich kunnen verspreiden en groeien in het lichaam. Door een echografie te doen, kunnen artsen energierijke geluidsgolven gebruiken om van weefsels zoals de fascia van Gerota te weerkaatsen om echo's te maken die een echogram produceren. Dit kan dan aantonen of er zich een tumor vormt in de kleine buisjes van de nieren, waardoor kan worden vastgesteld waar de kanker is.
De fascia van Gerota kan ook nuttig zijn in gevallen waarin een arts besluit een CT- of CAT-scan uit te voeren. Door kleurstof in het lichaam te injecteren, kunnen weefsels zoals de fascia van Gerota de kleurstof absorberen om duidelijker op de scan te verschijnen. De tumor neemt de kleurstof niet op en zal daarom als een donkere massa op de scan verschijnen. Dit is een bijzonder nuttige techniek om een analyse te krijgen van wat er in het lichaam gebeurt zonder toevlucht te nemen tot een invasieve procedure.
Buitenbaarmoederlijke nieren
Wanneer een of beide nieren zich in een abnormale positie in het lichaam bevinden, wordt dit een ectopische nier genoemd. Dit is een geboorteafwijking die optreedt wanneer een nier tijdens de ontwikkeling van de foetus in de baarmoeder niet naar zijn positie nabij de ribbenkast en bovenrug klimt, vast komt te zitten in het bekken (een bekkennier genoemd) of ergens tussen het bekken en ribbenkast.
In ernstige gevallen kunnen ectopische nieren samengesmolten raken. Problemen die resulteren in een buitenbaarmoederlijke nier zijn onder meer drainageproblemen, toegenomen infecties zoals urineweginfecties of herhaling van nierstenen, en in sommige gevallen nierfalen.
Ectopische nieren komen voor bij één op de 3.000 mensen, hebben onderzoekers ontdekt. Onder die gevallen zijn er verschillende onderzoeken geweest om te bepalen of de fascia van Gerota al dan niet aanwezig is in een buitenbaarmoederlijke nier of bekkennier (aangezien het ontbreken van een nier kan bijdragen aan de misplaatste positie, evenals het opnieuw bevestigen van een gedeeltelijk gehechte fascia van Gerota kan helpen bij nierpositie en drainage).
Een recente studie gepubliceerd in de Indian Journal of Urology ontdekte dat in een pool van 11 patiënten met buitenbaarmoederlijke en bekkennieren en verschillende gezondheidsproblemen die met elk verband hielden, degenen die een operatie ondergingen, bewijs hadden van Gerota's fascia, terwijl degenen die alleen een CT-scan van de nieren hadden, dat niet deden. Deze bevindingen leunen meer op het feit dat Gerota's fascia aanwezig is bij mensen met buitenbaarmoederlijke nieren, maar onderzoekers zeggen dat meer testen en radiologische onderzoeken nodig zijn om hier een definitief antwoord op te geven.