Inhoud
- Symptomen van letsel aan de radiale zenuw aan de oksel
- Symptomen van letsel aan de radiale zenuw van de spiraalgroef
- Symptomen van letsel aan de radiale zenuw van de posterieure interossale zenuw
- Oppervlakkige radiale neuropathie
- Prognose en behandeling
De radiale zenuw zelf is er een die van de achterkant van de nek, langs de arm en naar de vingertoppen loopt. Onderweg communiceert het met spieren en huid om beweging op gang te brengen en sensorische berichten terug te sturen naar de hersenen. Afhankelijk van waar de zenuwbeschadiging optreedt, kunnen de symptomen variëren door zowel het gevoel als de bewegingsbeperking.
Symptomen van letsel aan de radiale zenuw aan de oksel
Direct na het verlaten van de brachiale plexus (het netwerk van zenuwen gelegen aan de wortel van de nek), zal de radiale zenuw zich onder de arm verplaatsen tot dichtbij de oksel (oksel). Onjuist gebruik van krukken is op dit punt een veelvoorkomende oorzaak van compressie van de radiale zenuw.
De radiale zenuw is verantwoordelijk voor het aansturen van de triceps-spieren aan de achterkant van de arm. Hierdoor zal elke beschadiging van de zenuw bij de oksel zwakte van de arm veroorzaken, vooral als er iets wordt weggeduwd. Het kan ook onmogelijk zijn om de pols naar achteren te buigen, wat resulteert in "polsval". Vinger-extensoren kunnen ook verzwakt zijn, waardoor het moeilijk wordt om de hand volledig te openen.
Naast zwakte kunnen mensen met een radiale zenuwbeschadiging aan de oksel tintelingen en gevoelloosheid ervaren van de achterkant van de arm naar de hand, vooral langs de zijkant en achterkant van de duim.
Symptomen van letsel aan de radiale zenuw van de spiraalgroef
Na het verlaten van de oksel, beweegt de radiale zenuw langs de arm en wikkelt zich rond de humerus (het grote bot tussen de schouder en de elleboog) in een kanaal dat bekend staat als de spiraalvormige groef.
De zenuw kan vaak samengedrukt raken in deze groef en het vermogen van een persoon om de pols naar achteren te buigen en de vingers recht te trekken, verstoren. Een dergelijk radiaal letsel kan optreden als gevolg van een opperarmbeenfractuur of een aandoening die bekend staat als "zaterdagnachtverlamming", waarbij een persoon in slaap valt met een arm over de rugleuning van een stoel.
Hoewel het letsel de verzwakking van de brachioradialis-spier van de onderarm veroorzaakt, blijven de triceps-spieren onaangetast. Bovendien zal de zwakte meer merkbaar zijn wanneer de spier wordt gestrekt in plaats van wanneer deze wordt gebogen.
Symptomen van letsel aan de radiale zenuw van de posterieure interossale zenuw
Net voordat hij de elleboog binnengaat, vertakt een deel van de radiale zenuw zich naar de posterieure interossale zenuw die verantwoordelijk is voor het rechttrekken van alles onder de elleboog. In tegenstelling tot andere takken van de radiale zenuw, heeft de achterste interossale zenuw geen sensorische receptoren en is hij puur verantwoordelijk voor spierbeweging. Als gevolg hiervan zou een blessure worden gekenmerkt door spierzwakte in plaats van een abnormaal gevoel. Het onvermogen om de vingers uit te steken is vaak een veelbetekenend teken.
De enige uitzonderingen zijn de spieren van de pols die voornamelijk worden aangestuurd door een andere set zenuwen. Als de pols wordt aangetast, is deze alleen te zien in de positie van de hand. In dat geval kan de hand meer naar de ene kant worden getrokken dan de andere wanneer de pols wordt gestrekt. De brachioradialis en de triceps-spieren blijven beide gespaard.
Ondanks het ontbreken van abnormale gewaarwordingen, kan een verwonding van de achterste interossale zenuw zeer pijnlijk zijn, vooral wanneer de vingers gestrekt zijn.
Oppervlakkige radiale neuropathie
Terwijl de radiale zenuw de elleboog passeert, zal deze doorgaan tot aan de achterkant van de hand, waar hij een puur sensorische functie heeft. Op het punt is de zenuw het meest vatbaar voor verwonding aan de pols, zoals wanneer de polsen zijn gebonden of handboeien te strak worden gedragen.
Het patroon van gevoelloosheid is meestal het ergst van de pols tot de achterkant van de duim. Het kan ook gepaard gaan met een gevoel van "spelden en naalden" of pijnscheuten langs de rug van de hand.
Prognose en behandeling
Als een radiale zenuwbeschadiging wordt vastgesteld, is de behandeling meestal conservatief en omvat het spalken van de pols om de functie te behouden, pijnbestrijding met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) en fysiotherapie. In extreme gevallen kan een zenuwblokkade worden aanbevolen.
De hersteltijd kan variëren van een paar weken tot zes maanden. Voor degenen wier pijn en handicap niet verbeteren, kan verder onderzoek nodig zijn in de vorm van zenuwgeleidingsonderzoeken of elektromyografie (EMG). Op basis van de bevindingen kan een operatie worden geadviseerd.
De anatomie van de radiale zenuw- Delen
- Omdraaien
- Tekst