Repetitief gedrag bij autisme

Posted on
Schrijver: Judy Howell
Datum Van Creatie: 26 Juli- 2021
Updatedatum: 15 November 2024
Anonim
ASS (autisme) alarmsignalen
Video: ASS (autisme) alarmsignalen

Inhoud

Herhaaldelijk, doelloos gedrag is een veel voorkomend symptoom van autisme.Veel ouders maken zich zelfs zorgen over autisme wanneer ze zien dat hun kind herhaaldelijk speelgoed op een rij zet, voorwerpen ronddraait of laden of deuren opent en sluit. Herhaaldelijk gedrag kan ook inhouden dat je steeds weer hetzelfde zegt, erover nadenkt of ernaar vraagt.

In zeldzame gevallen kunnen repetitief gedrag zelfs gevaarlijk zijn; vaker zijn ze echter een hulpmiddel om zichzelf te kalmeren. Ze kunnen echter een probleem worden als ze normale activiteiten in de weg staan ​​of het moeilijk maken om door school of op het werk te komen.

"Stereotypisch" (repetitief) gedrag maakt deel uit van autisme

Soms noemen autisme beoefenaars en onderzoekers dit repetitieve, schijnbaar doelloze gedrag en de obsessieve, zeer selectieve en rigide interesses 'stereotypie' of 'volharding', en dergelijk gedrag wordt in de DSM-5 (de officiële diagnostische handleiding) in feite beschreven als symptomen van autisme. Verschillende soorten stereotypie en volharding zijn aanwezig in andere neurologische aandoeningen.


Zoals duidelijk blijkt uit de bewoordingen van de diagnostische criteria, is het zijn van een 'gewoontedier' ​​(bijvoorbeeld de voorkeur geven aan een vast schema of het eten van bepaald voedsel) niet voldoende om autisme te suggereren; het gedrag moet eerder "abnormaal qua intensiteit of focus" zijn en veranderingen in dat gedrag moeten "extreem leed" veroorzaken. Hier is de beschrijving van de DSM:

Beperkte, zich herhalende patronen van gedrag, interesses of activiteiten, zoals blijkt uit ten minste twee van de volgende, momenteel of door de geschiedenis (voorbeelden zijn illustratief, niet uitputtend; zie tekst): Stereotiepe of repetitieve motorische bewegingen, gebruik van objecten of spraak (bijv. eenvoudige motorische stereotypen, speelgoed op een rij zetten of voorwerpen omdraaien, echolalie, eigenaardige uitdrukkingen). Aandringen op gelijkheid, onbuigzame naleving van routines of rituele patronen van verbaal of non-verbaal gedrag (bijv. Extreme angst bij kleine veranderingen, moeilijkheden met overgangen, starre denkpatronen, begroetingsrituelen, behoefte om dezelfde route te nemen of elke dag hetzelfde voedsel te eten ). Zeer beperkte, gefixeerde interesses die abnormaal zijn qua intensiteit of focus (bijv. Sterke gehechtheid aan of preoccupatie met ongebruikelijke objecten, overdreven beperkte of volhardende interesses).

Hoe stereotiep gedrag eruit ziet

Herhaaldelijk gedrag bij autisme kan radicaal verschillen van persoon tot persoon. Voor sommige mensen houdt het in dat je keer op keer over dezelfde dingen moet zeggen of praten (bijvoorbeeld alle Marvel's Avengers en hun krachten, scripts van tv reciteren of dezelfde vraag vaak achter elkaar stellen).


Voor anderen gaat het om fysieke handelingen zoals herhaaldelijk schommelen, tikken of ijsberen. Bij meer ernstig autisme kunnen stereotiepe gedragingen gewelddadig zijn; headbangen kan bijvoorbeeld een stereotiep gedrag zijn. Sommige mensen in het autismespectrum vertonen constant repetitief gedrag, terwijl anderen slechts af en toe volharden als ze gestrest, angstig of van streek zijn.

Veel mensen met autisme voelen zich erg angstig als ze gevraagd worden hun routine of schema te veranderen. Hoewel veranderingen vervelend kunnen zijn voor iemand die niet autistisch is, kunnen autistische reacties op verandering extreem zijn.

Wanneer iemand met autisme bijvoorbeeld wordt gevraagd om een ​​routine te veranderen, kan de reactie overweldigende angst of woede zijn, zelfs als de persoon zeer goed functioneert.

Soms zijn volhardende of stereotiepe gedragingen duidelijk omdat ze zo uitgesproken of ongebruikelijk zijn. Lange tijd heen en weer schommelen, deuren herhaaldelijk openen en sluiten of steeds dezelfde regels reciteren zijn duidelijk ongebruikelijk gedrag.


Vaak is autistische volharding echter niet duidelijk voor de toevallige toeschouwer. Een persoon met autisme kan bijvoorbeeld vragen: "Houd je van Marvel-films?" Als de autistische persoon hoort dat het antwoord "ja" is, kan hij dan dezelfde toespraak over houden Ijzeren man die hij al tien keer eerder heeft doorgenomen, in exact dezelfde woorden, met exact dezelfde toon en gebaren. Als ouder of goede vriend ken je de toespraak misschien heen en weer, maar als nieuwe vriend merk je de herhaling misschien niet eens.

Zijn repetitieve gedragingen een probleem?

Dit soort gedrag is natuurlijk niet uniek voor mensen met autisme. De meeste mensen vertonen dergelijke gedragingen. Nagelbijten, ijsberen, tikken met potlood of tenen, dwangmatig schoonmaken of zelfs de "noodzaak" om zonder mankeren naar dezelfde tv-programma's of sportevenementen te kijken, zijn allemaal vormen van volharding.

Voor sommige mensen met autisme is het probleem van doorzettingsvermogen eigenlijk helemaal geen probleem, aangezien het zich alleen op dezelfde momenten voordoet als voor andere mensen (meestal onder stress) en het gedrag vrij onopvallend is.

Doorzettingsvermogen kan zelfs een pluspunt zijn voor mensen met autisme, omdat het te maken kan hebben met een gepassioneerde interesse die kan leiden tot vriendschappen of zelfs carrières. Iemand die volhardend is in zijn interesse in computerspellen, kan bijvoorbeeld lid worden van gameclubs waar ze anderen met een vergelijkbare passie vindt.

Voor veel mensen met autisme is doorzettingsvermogen of repetitief gedrag echter niet alleen storend voor anderen, maar het is ook een grote belemmering voor communicatie en betrokkenheid bij de wereld. Een persoon die dwangmatig met zijn handen zwaait met uitsluiting van iets anders is duidelijk niet in staat om aandacht te besteden aan de wereld om hem heen of deel te nemen aan activiteiten in de echte wereld.

En hoewel er intrinsiek niets mis is om keer op keer over hetzelfde onderwerp te praten, kan dergelijk gedrag een verscheidenheid aan sociale en praktische problemen veroorzaken.

Oorzaken en behandelingen

Niemand weet echt wat doorzettingsvermogen veroorzaakt bij mensen met autisme, hoewel er verschillende theorieën zijn. Afhankelijk van de theorie die u aanneemt, kiest u waarschijnlijk voor een bepaalde behandeling (of helemaal geen behandeling). Als gedrag gevaarlijk of riskant is, moet het natuurlijk worden veranderd. Sommige behandelingen zijn vollediger onderzocht dan andere, maar ze hebben allemaal enig succes gehad bij sommige individuen en minder succes bij anderen. Bijvoorbeeld:

  • Als je denkt dat volharding een gedragsprobleem is, gebruik je waarschijnlijk gedragstechnieken (beloningen en, in sommige gevallen, consequenties) om het gedrag te 'blussen'.
  • Als je denkt dat repetitief gedrag een techniek is die zichzelf kalmeert en die wordt gebruikt om te veel sensorische input te blokkeren, dan gebruik je waarschijnlijk sensorische integratietechnieken om het individu te helpen kalmeren en een gevoel van controle terug te krijgen.
  • Als je gelooft dat volharding een manifestatie is van echte interesses van de kant van de persoon met autisme, dan gebruik je waarschijnlijk therapeutische technieken zoals Floortime of SonRise om contact te maken met de autistische persoon en hem te helpen volhardende acties om te zetten in zinvolle activiteiten. Iemand die bijvoorbeeld speelgoedmotoren op een rijtje zet, kan zijn repetitieve handelingen vaak in symbolisch spel veranderen en kan zelfs voortbouwen op zijn volhardende interesse om sociale vaardigheden te ontwikkelen.
  • Als u denkt dat het volhardende gedrag wordt veroorzaakt door angst of een chemisch of neurologisch probleem, zult u waarschijnlijk proberen het gedrag te beheersen door middel van farmacotherapie.

Een woord van Verywell

Als ouder kunt u zich schamen of afschrikken door het repetitieve gedrag van uw kind. Voordat u echter actie onderneemt om ze te 'blussen', is het belangrijk om het doel te begrijpen dat ze dienen.

Als ze uw kind echt helpen kalm te blijven, zintuiglijke uitdagingen het hoofd te bieden of anderszins de eisen van het dagelijks leven aan te pakken, moet u uw kind ondersteunen terwijl hij of zij zijn routines aanpast of uitbreidt. Dat kan betekenen dat u een therapeut moet zoeken om met uw kind te werken, of dat u de omgeving van uw kind moet aanpassen om het minder uitdagend te maken.