De anatomie van de brachiocefale slagader

Posted on
Schrijver: Virginia Floyd
Datum Van Creatie: 7 Augustus 2021
Updatedatum: 1 Kunnen 2024
Anonim
zenuwstelsel deel 2 bloedvoorziening van de hersenen
Video: zenuwstelsel deel 2 bloedvoorziening van de hersenen

Inhoud

De brachiocefale slagader is een bloedvat dat afkomstig is van de aortaboog. Het voedt de bloedstroom naar de rechter halsslagader en de rechter subclavia-slagader. Het is ook bekend als de innominale slagader of de brachiocephalische stam. De naam verwijst naar het feit dat bloed door deze zeer korte slagader naar de arm (brachio) en het hoofd (cephalisch) stroomt. Het is een slagader, wat betekent dat het een dikwandig bloedvat is dat bloed van het hart afvoert. Het kan ook een stam worden genoemd omdat het de basis is voor twee andere zeer belangrijke slagaders.

Anatomie

De brachiocefale slagader is slechts ongeveer 4 tot 5 centimeter (cm) lang vanaf de aortaboog tot het punt waar deze zich splitst in de rechter subclavia-slagader en de rechter halsslagader. Het ontstaat op het punt waar de stijgende aorta begint te buigen in de aortaboog, net op de middellijn.

De brachiocefale slagader vertakt zich naar de rechter subclavia-slagader en de rechter halsslagader.

Er is slechts één brachiocefale slagader en deze voedt alleen de rechterarm en de rechterkant van de hersenen.


De linkerarm en de linkerkant van de hersenen worden van bloed voorzien vanuit twee andere slagaders die zijn bevestigd aan de aortaboog distaal (stroomafwaarts) van de brachiocefale slagader.

De brachiocefale slagader is superieur aan de aortaboog en inferieur aan de thymusklier. De luchtpijp zit precies tussen de brachiocefale slagader en de linker gemeenschappelijke halsslagader. De brachiocefale slagader volgt de rechterkant van de luchtpijp tot het niveau waar het sleutelbeen het borstbeen ontmoet.

De brachiocefale slagader loopt door naar de rechterarm in een bijna rechte lijn met de rechter gemeenschappelijke halsslagader die omhoog komt van net achter het sternoclaviculaire gewricht.

Anatomische variaties

Een aangeboren variant van de aortaboog die de brachiocefale slagader aantast, wordt een runderboog genoemd. Deze variatie komt voor bij maar liefst 27% van de bevolking en komt vaker voor bij Afro-Amerikanen.

Een runderboog wordt zo genoemd omdat de takken van de brachiocefale slagader en de linker gemeenschappelijke halsslagader allemaal samen voortkomen uit de aortaboog, in plaats van gescheiden te zijn zoals typisch is. Op een röntgenfoto lijkt het geheel een beetje op de kop van een koe met hoorns. Er zijn twee extra varianten van de runderboog die veel minder vaak voorkomen.


De meeste anatomische variaties van de brachiocefale slagader zijn asymptomatisch (hebben geen medische klachten).

Functie

De brachiocefale slagader voert bloed van de aorta naar de rechterkant van de hersenen en de rechterarm. Dit is een groot bloedvat dat voor het grootste deel van de bloedtoevoer naar deze gebieden zorgt.

Ondanks het feit dat er twee armen en twee hersenhelften zijn, komt de brachiocefale slagader maar één keer voor en voedt alleen de rechterarm en de rechterkant van de hersenen. De linker gemeenschappelijke halsslagader die de linker hersenhelft voedt en de linker subclavia-slagader die de linkerarm voedt, zijn niet gecombineerd en beide ontstaan ​​langs de aortaboog distaal van de brachiocefale slagader.

Hoe klein de brachiocephalische slagader ook is, hij speelt een belangrijke rol bij de drukregeling door de bloedstroom tussen de aortaboog en de rechter gemeenschappelijke halsslagader te regelen.

In sommige gevallen van bypass-operaties waarbij de brachiocephalische slagader wordt omzeild en bloed rechtstreeks van de aortaboog naar de halsslagader wordt getransporteerd, stimuleert het overstromen van bloed in de halsslagader de baroreceptoren daar om een ​​aanzienlijke bloeddrukdaling te veroorzaken.


Klinische betekenis

De brachiocephalische slagader en subclavia-slagader zijn de meest voorkomende locaties voor laesies die vernauwing (stenose) veroorzaken en de bloedstroom naar de bovenste ledematen beperken. Brachiocefale stenose kan pijn in de rechterarm veroorzaken bij inspanning, problemen met het gezichtsvermogen en voorbijgaande ischemische aanvallen.

Meer distale (verder stroomafwaartse) vernauwing van de bloedvaten kan leiden tot een aandoening die het subclavia-steal-syndroom wordt genoemd, dat in feite de bloedstroom uit de hersenen steelt en naar de arm leidt. Het Subclavian Steel-syndroom kan neurologische symptomen veroorzaken die lijken op een beroerte en zijn meestal erger tijdens inspanning, waardoor de arm meer bloedstroom trekt.

Vaak aangeduid als onbenoemde slagaderziekte, kunnen vernauwingen en occlusies van de brachiocefale slagader worden behandeld door middel van verschillende chirurgische methoden.

  • Endarterectomie is een chirurgische procedure die wordt gebruikt om plaque aan de binnenkant van slagaders te verwijderen. Het wordt vaak gebruikt op de halsslagaders om een ​​beroerte te voorkomen.
  • Angioplastiek is het gebruik van een ballon die wordt opgeblazen in vernauwde slagaders om ze open te duwen. Zodra de slagader open is, wordt een stent geplaatst om hem daar vast te houden. Een stent lijkt een beetje op een kleine veer.
  • Bypass operatie neemt een segment van een ander bloedvat en transplanteert het naar een punt proximaal (stroomopwaarts) en distaal (stroomafwaarts) van de occlusie in de brachiocefale slagader. Het laat bloed rond de occlusie stromen (omzeilen).

Een aneurysma in de brachiocefale slagader is zeldzaam maar klinisch significant. De brachiocefale slagader is de locatie van aneurysma's in 3% van alle supra-aorta aneurysma's. Deze aneurysma's kunnen groeien en druk uitoefenen op omliggende weefsels en structuren, waardoor slikproblemen of kortademigheid kunnen ontstaan. Ze kunnen ook bloedstolsels veroorzaken die stroomafwaarts naar meer distale locaties kunnen reizen. Artsen behandelen brachiocephalisch aneurysma meestal door middel van chirurgisch herstel.

Anatomische variaties van de brachiocefale slagader zijn meestal asymptomatisch, maar ze komen vaak voor en vormen een groter risico op ruptuur en ischemie (beperkte circulatie) tijdens chirurgische ingrepen in de borstkas. Het is belangrijk voor mensen die weten dat ze een variatie hebben om dat aan hun arts te melden, vooral als een operatie mogelijk is.